Τουρνουά

 

Αγώνας άνισος, αγώνας φοβερός!

Τρέχει ο πατέρας να φτάσει το γιό.

-Μην τρέχεις τόσο γρήγορα παλιόπαιδο! Πού να κρυφτούν οι κοιλίτσες μέσα στην αθλητική φανέλλα;

Κερδίζουν οι νέοι. 0-1, 0-2,...0-10, 0-11 που το πάτε δε σας φτάνουν αυτά;

Ξεχνούν τους κανόνες παιχνιδιού οι παίχτες της Παλιάς Δόξας!

Μπαίνουν όλοι στο γήπεδο, δεκατέσσερις, δεκαπέντε ..όλοι μαζί αγωνίζονται προσπαθούν !

 

Τα  βάζουν  με το χρόνο, με τα νιάτα. Έρμα μου νιάτα που να σας είχα τώρα.

Το κακό όμως συνεχίζεται 0- 17,  0-18!

Επιτέλους η απελευθέρωση, η λήξη του αγώνα! Οι αντίπαλλοι δίνουν τα χέρια.

Όλοι είναι ευχαριστημένοι. Γιαγιάδες , μάνες, αδελφές, φιλενάδες χειροκροτούν τα νιάτα.

Οι πατεράδες, αν και η ομάδα τους έχασε, καμαρώνουν τα παιδιά τους, τις ελπίδες τους, τα όνειρα τους.

Τώρα διασκεδάζουν όλοι μαζί. Φεύγουν τα λουκάνικα και τα σουβλάκια.

-Στην υγεία της Παλιάς Δόξας, εύχονται οι Ελπίδες.

-Την άλλη Πρωτομαγιά με λίγη προπόνηση και λιγότερα κιλά θα σας δείξουμε εμείς,  λένε οι Παλιές Δόξες.

*Εφ όσον ζω ελπίζω!